Δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που να πρόλαβε έστω και λίγο τα 80s και να μη θυμάται τις αφίσες του Ραλφ Μάτσιο στα εφηβικά δωμάτια ή άπειρα παιδιά (ως επί το πλείστον αγόρια) σε κάθε γειτονιά να προσπαθούν να ισορροπήσουν με το ένα μόνο πόδι πάνω σε όποιο υπαίθριο πασσαλάκι ήταν διαθέσιμο. Η γοητεία που έχει ασκήσει το «Karate Kid» σε ολόκληρες γενιές Ελλήνων είναι τέτοια που έως και ο γεννημένος το 1983 Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Πιερρακάκης, έχει αναφερθεί σε σκηνές από την ταινία σε συνεντεύξεις του, προκειμένου να δώσει κάποιο παράδειγμα που θα γίνει εύκολα αντιληπτό από το ευρύ κοινό.
‘Oταν λοιπόν ο πρώτος κύκλος της σειράς «Cobra Kai» (μιας τηλεοπτικής συνέχειας του «The Karate Kid» του 1984 ) έγινε διαθέσιμος στο Netflix πριν λίγες ημέρες, ήταν απολύτως αναμενόμενο ότι θα αιχμαλώτιζε το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού – όμως, κανείς ίσως δεν περίμενε πως η θέαση του θα αποτελούσε μια τόσο απολαυστική εμπειρία, ή ότι θα θρονιαζόταν στην κορυφή του εγχώριου Τοp-10. Ιδίως, δε, δεδομένου του ότι η πέραση της σειράς στην πρώτη της νιότη, περιορίστηκε στο εξειδικευμένο κοινό της πλατφόρμας που την παρήγαγε: το όχι και τόσο επιτυχημένο (άλλοτε YouTube Red και νυν) YouTube Premium.
Η επιτυχία του επαναλανσαρίσματος του τίτλου, λοιπόν, είναι από μόνη της μια τρανή απόδειξη της δύναμης που φέρει μαζί της η αδιαμφισβήτητη διείσδυση του Netflix σε διεθνές επίπεδο, ενώ, σίγουρα ρόλο έπαιξε και η λαχτάρα όσων επέστρεψαν από τις διακοπές να βρουν κάτι να χαζεύουν τα βράδια, τώρα που μπαρ κι εστιατόρια κλείνουν από τα μεσάνυχτα. Όμως, το φαινόμενο υπερβαίνει τα σύνορά μας, καθώς οι χρήστες της αξιόπιστης πλατφόρμας IMDb το έχουν βαθμολογήσει με ένα υψηλότατο 8,8/10 – με άλλα λόγια, το «Cobra Kai» αρέσει πολύ και αρέσει παντού.
Η υπόθεση έχει ως εξής: Ο Ντάνιελ Λαρούσο έχει γίνει πλούσιος και επιτυχημένος έμπορος αυτοκινήτων χτίζοντας μια περσόνα (εκνευριστικά χαμογελαστού) Αμερικάνου πωλητή, που κάνει αναφορές στο παρελθόν του στις πολεμικές τέχνες και χαρίζει ένα μπονζάι σε κάθε πελάτη του. Παράλληλα, ζει ως σχετικά ευτυχισμένος οικογενειάρχης. Ο Τζόνι Λόρενς, απ’ την άλλη, η μεγάλη του νέμεσις δηλαδή, έχει εξελιχθεί σε συμπαθή και μέθυσο loser. Αποξενωμένος από τον γιο του κι αποτυχημένος σε κάθε δουλειά του ποδαριού που καταφέρνει να πιάσει, αποφασίζει να γίνει ο σενσέι (ο εκπαιδευτής στο καράτε δηλαδή) ενός εφήβου που έχει πέσει θύμα bullying, προκειμένου να τον βοηθήσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του και φυσικά να εξιλεωθεί και ο ίδιος για το παρελθόν και το παρόν του. Οι δρόμοι των δύο παλιών αντιπάλων διασταυρώνονται 34 χρόνια μετά την μεγάλη τους αναμέτρηση και μια αντιζηλία ξαναγεννιέται.
Tο «Cobra Kai» ποντάρει φυσικά στη νοσταλγία και αποτίνει φόρο τιμής στην αυθεντική ταινία με απίστευτα άμεσο τρόπο, ακόμη και χρησιμοποιώντας ολόκληρες σκηνές από το κλασικό (κάποιοι θα έλεγαν και καλτ) φιλμ, ή κλείνοντας το μάτι σε κάποια στιγμιότυπα της ταινίας, που ανήκουν στην ανθολογία της παγκόσμιας ποπ κουλτούρας. Παρόλο που δεν καταλαβαίνεις αν πρόκειται για συνειδητή επιλογή των δημιουργών, ή για μια συνθήκη που επιβλήθηκε λόγω περιορισμένου μπάτζετ, όλα αναδίδουν μια παλιομοδίτικη αίσθηση, που δημιουργεί φοβερή οικειότητα σε όποιον πέρασε τη δεκαετία του ‘90 παρακολουθώντας τα μεσημέρια του Σαββατοκύριακου ταινίες στο Mega.
Η αναγκαία επικαιροποίηση, πάντως, είναι ενδιαφέρουσα: ο προστατευόμενος του Τζόνι ανήκει στη λατινοαμερικάνικη κοινότητα των ΗΠΑ, η κόρη του Ντάνιελ είναι ένα μοντέρνο, χειραφετημένο κορίτσι, υπάρχουν εκπρόσωποι όλων των φυλών μεταξύ των ηρώων,μιλάμε δηλαδή για έξυπνη και σύγχρονη comforting ψυχαγωγία. Όχι ότι δεν υπάρχουν φυσικά «θεματάκια»: παρόλο που ο Μιγιάγκι ρίχνει βαριά τη σκιά του στη σειρά – ακόμη και στον τάφο του πηγαίνει ο Ντάνιελ ψάχνοντας για καθοδήγηση – η φιλοσοφία του απουσιάζει. Ο ορίτζιναλ σενσέι δικαιολογούσε τη χρήση βίας σε πολύ ειδικές περιπτώσεις και εδώ το ξύλο μοιάζει να είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος για να επιλυθούν οι διαφορές. Όση ικανοποίηση κι αν προσφέρει αυτή η επιλογή στα ταπεινά ένστικτα ενός θεατή, πρόκειται σίγουρα για μια κάπως εύκολη λύση. Η τρίτη σεζόν, πάντως, βρίσκεται ήδη στα σκαριά, ενώ δεν είναι απίθανο να εγκριθεί το όραμα των δημιουργών να ολοκληρωθεί στην ολότητά του, με έναν τέταρτο κύκλο. Γιατί όχι άλλωστε; Για άλλη μια φορά, το Netflix έχει χτυπήσει τζακ-ποτ.